Aslında benim daha farklı yazma amacım vardı ama hayat asla planladığın eylemi yapmana izin vermez. Bende de izin vermediği ve bazen hiç izin vermeyeceği gibi.
Neyse, insanlara güven olmayacağını. Gerekirse, ailene dahi güvenmeyeceğini bilmelisin. Ailen iyiyse onlara güven tabii ama iyi değillerse de ayık ol. Benimkiler çok şükür iyi insanlar. İyi insanlardır seninkiler de umarım. Neyse, bana odaklan. Çünkü ben depresyona geri dönüyorum.
Hatun meselesi ama bu kadarını diyeyim ve olur ki sana, sevmekle aşılır derse, ben de ona kocaman bir "Nah" hediye ederim. Sevmekle bir sike derman olmuyor. Güzel bir histir sevgi de, şimdiki kadınlar ne asil, şimdilik erkekler de adam değil. İki cins de kendi içinde ayrı karaktersizleşiyor. Birisi vajina, öbürü para derdinde, al gülüm ver gülüm yani. Şimdi sen böyle iç döküyorsun. Sen çok mu kusursuzsun diyeceksin, hayır valla gayette kusurlarım var. Son ilişkimde de oldu bu kusurlar.
Ama ben en azından, sevgilime buluştuğumuz en son gün "Ya vallahi sen benim tanıdığım en temiz kadınsın." diyip, bundan yaklaşık 2 hafta sonra "Seni seviyorum ama ara verelim." demedim ama bana denildi biliyor musun? Ben de enayi oldum. Olsun be moruk, bizim de imtihan bu demek ki sıçtığımın mekanında. Sen gel, sevgini kurtarmak için alttan al, ilgi göster, yapıcı ol, triplerine katlan ve sonuç bir mesaj ile kalbinin yine ve yeninden yıkılması. Ama yok moruk bu sefer ağlamadım ama artık arasından dönse de bitti ilişki. Zaten ara veren kadında da bir sikim olmaz ben sana diyeyim. Bunlar hep ayaklardır bu işin. Ben buna inanıyordum ve başıma hiç gelmemişti. 2 Gün evvel gelince de tescilledim olayı.
Bu devirde aşk olayları falan yalan abicim. Evlenen evlensin. Bana düğündür, tektaştır, yapay romantik hareketlerdir ters. Kendisi ilk kavgamızda "itü sözlük" nam-ı değer "instela" üzerinden bana yazdığı aşk mesajlarını yani grilerini sildi ama benimkiler halen durur ve ilişki bitmesine rağmen yine de duracak. Sonuçta onlar geçmiş hatıralardır. Entryleri, fotoları, numarayı silince onu beyninde silmiyorsun ve hiçbir zaman silemeyeceksin. Unuttuğunu sanacaksın en fazla hacı, o kadar. Bir süre benden aşk işlerine paso valla. KPSS denen illete daha da sımsıkı sarıldım. En azından bir ekmek teknem olsun, aileme yardım ederim amına koduğumun dünyasında. En azından elin hatunuyla evlenecem diye kendimin kılını kırk yarmasından iyidir.
Sana yazmadım ama ilişki artık benim kafamda da, kalbimde de o davranışınla bitti. Çünkü ben soğur gibi hissettiğimde bile siktirip kaçmadım. İlişkiyi kurtarmak için kendimle bile mücadele ettim zaman zaman. Bunu da Allah biliyor, sen ne dersen de. Onun için bu yazıyı okuyup bana yazarsan da ağzımdan hiçbir kelime alamazsın. Ne de olsa elinde var mesleğin, ben gibi depresif ve boş birisi değilsin. Görücü gelir sana, evlenirsin. Ama o evlendiğin adam, seni benim sevdiğim gibi sever mi? Nah sever. Klişe bir cevap oldu ama öyle olduğunu emin ol, sen de biliyorsun.
Depresyona dönüyorum ama dönmek de güzel. En azından ayık oluyorum ve sürekli bir şeyleri kurcalıyorum, okuyorum, tek bir amacıma ve Allah'a dört bir yanla sarılıyorum. Hani Behzat amirim'de Akbaboş der ya "Ben oldum ağa cinayet!" heh, işte "Ben oldum depresyon ağa!"
Neyse, bitti kadın. Artık hayatımda yerin "Eski sevgili" okunmuş ve tozlanacak bir kitap misali. Olur da bir gün içersem, o zaman tozlarını siler ve açarım, iki anarım, belki güzel sözle, belki de ana avrat küfürle sonra da kapatırım, siktirip zıbarırım. Şu an yapacağım gibi, haydi eyvallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder